Wat niemand durft te vragen 2 | Video
Vorige week kwam er een video online, waarin wij een aantal lastige vragen beantwoorden en bespraken. Vragen over eetstoornissen, die je misschien wel zou willen, maar niet durft te stellen. Vragen die je zelf wel een krijgt, maar waar je eigenlijk niet op wilt antwoorden. Jullie reageerden met nog meer vragen die jullie als ongemakkelijk en pijnlijk ervaren. Goede vragen, die we niet onbesproken wilden laten. Vandaar een deel twee.
"Is die eetstoornis niet gewoon je eigen schuld? Je doet het toch zelf? Wil je eigenlijk wel herstellen? Want waarom ga je dan niet gewoon eten? Ik zou eigenlijk ook wel tips willen om zo mooi af te vallen. Kan je mij die geven? Wat eet je allemaal tijdens een eetbui en heb je daar wel eens eten voor gestolen?" Ai, hoe reageer je daar nu op? Ergens begrijpen we dat mensen het zich afvragen, maar het kan lastig zijn om over te praten. En doen deze vragen er eigenlijk wel toe? Wij filmden onze reactie.
♥
Gerelateerde blogposts
Reacties
Jullie schetsen duidelijk hoe de 'buitenwereld' soms of vaak reageert in de vragen die ze hebben en de 'kloof' die je daarmee vaak voelt over je probleem en hoe die ander, kennelijk, denkt over eetstoornissen en blijkt dat het zo moeilijk te begrijpen valt of uit te leggen.
En als je het dan uitlegt: komt de boodschap dan wel over van wat ik werkelijk bedoelde en begrijpt die persoon het nu?? of word ik nu echt raar bevonden en heb ik spijt dat ik het die persoon het 'uitgelegd'. Het risico wat je voelt en de schaamte als je het dan uitlegt: wordt het begrepen zoals ik het werkelijk bedoel? (vooral de ernst ervan)
Ik vind het echter nog steeds geen ziekte maar een verslaving en op de vraag 'Is het niet gewoon je eigen schuld; je kiest er toch zelf voor?" zou ik reageren, dat het als een verslaving is, dat komt door de omstandigheden ook op je pad en als je er gevoelig voor bent of het nodig hebt om je gevoel te 'managen', kun je het niet zomaar weer loslaten.
Overigens vind ik het opeten van het eten dat niet van jou is ook stelen, het is immers niet van jou en een ander heeft daar geld voor uitgegeven, maar toch voelde dat anders… gek he? Misschien praten we dat makkelijker goed voor onszelf...
Toch ben ik op gewone dagen bang om iets lekkers te nemen maar tijdens de eetbui sla ik door. En kan ik mijn eetlijst niet volgen
De laatste tijd lukt het volgen van een eetlijst helemaal niet hoe doen jullie dat
liefs